Ik doe altijd mijn best om ruim op tijd op een locatie te zijn. Het kost nogal tijd om een compositie te vinden en jullie in mijn verhaal mee te nemen. Als ik dan ook nog eens door flink diepe sneeuw moet ploeteren is het al helemaal belangrijk dat ik op tijd ben. Helaas was ik dat deze keer even vergeten en ging ik last minute nog naar buiten om te fotograferen en te filmen. Ik had dan ook verwacht dat het helemaal niets zou worden die middag, maar het blauwe uurtje bracht daar gelukkig onverwachts nog verandering in!
Op deze locatie heb ik vorig jaar prachtige sneeuw foto's gemaakt en ik hoopte op een herhaling van dat recept, maar uiteraard ging dat niet zoals ik had gepland. Zoals dingen altijd eigenlijk niet volgens plan gaan, ik had beter moeten weten. Daarentegen vond ik een onbewandeld pad met sneeuw tot rond mijn knieën, soms tot erboven, soms net eronder. Maar ik vond vooral ook geen composities en kwam tijd te kort om echt de tijd te nemen om een goede compositie te vinden. Na even zoeken zag ik toch nog een compositie van dennenbomen in de sneeuw. Is het een geweldige foto, nee? Maar zoals ik altijd zeg moet je soms gewoon maar met iets beginnen en gaat het daarna beter.
Toch besloot ik daarna om maar snel terug te lopen richting de auto, want ik wist zeker dat er vanaf daar wel een redelijke compositie te vinden was. Gelukkig was ik nog niet super ver gekomen in de tijd dat ik bezig was, dus was het een korte ploeter door de sneeuw terug. Niet dat ik toen gelijk een compositie voor ogen had. Ik miste heel erg het licht op de bergen. Zonder licht was het best wel een plat oninteressant geheel en kon ik er nog steeds niet echt een compositie in vinden. Uiteindelijk vond ik dat dit nog wel acceptabel was en ik daar in de vlog wel mee weg kon komen.
Dus ik ging maar een outro opnemen waarin ik vertelde dat het niets was geworden en dat ik te laat was. Tot ik mij omdraaide en mij besefte dat het eigenlijk nog wel mooier was dan ik had gedacht! Het blauwe uurtje brak aan en de lucht trok redelijk open, waardoor alle sneeuw nog blauwer werd dan het normaal al is. Laat dat nou eens heel goed samen gaan. Ik besloot om toch nog maar door te gaan met de vlog en de laatste foto die ik had gemaakt opnieuw te fotograferen. Gelukkig dat ik zo scherp was om dat te doen, want die foto zag er een stuk beter uit vond ik.
Maar ik vond ook dat het nog wel beter kon. Dus ging ik verder opzoek naar een volgende compositie, wat nog best een uitdaging was. Je hebt niet zoveel ruimte op deze locatie om een foto te nemen en inzoomen heeft ook niet heel veel zin. In eerste instantie fotografeerde ik redelijk wijdt met zo ongeveer alles erop. Tot een aantal grote bomen mij opvielen, dat zou wel eens een interessant onderwerp kunnen zijn. Vanaf daar begon ik om mijn compositie aan te scherpen. Wat wil ik in beeld hebben? En vooral ook, wat niet? Hoe kan ik de foto versimpelen en daardoor sterker maken? Die zoektocht bracht me bij een horizontale compositie met enkele bomen als hoofd onderwerp en de bergen in de achtergrond. Heel goed, na flink zoeken had ik een gefocuste compositie en foto.
Ik zou mezelf echter niet zijn als ik daarna niet alles wat ik daarvoor had bedacht in de wind zou slaan. Dus zette ik mijn 50 milimeter lens op mijn camera en maakte ik als afsluiting nog een laatste foto waar alles op stond. De boom als framing aan de linkerkant, de mooie dennenbomen rechts in beeld, de bergen in de achtergrond en alles in het midden wat er verder nog te zien is. Soms moet je je ook gewoon niet te druk maken om wat mooi zou zijn, maar fotografeer je gewoon wat je wilt.
